De pruimenboom is een Sint-Maria-Lathem liedje, waarschijnlijk rond 1974 geschreven. Beneden aan de voet van het heuveltje waar we woonden stond een huisje met een pruimenboom in de tuin. Die pruimenboom bloeide heel vroeg in het voorjaar, en soms dwarrelde de sneeuw samen met de bloemblaadjes naar beneden (idyllisch, niet?). Het arrangement doet me denken aan de muziek die je kunt horen bij romantische Franse films die zich op het platteland afspelen. Als er iemand soms een idee heeft voor een redelijk script ...

De pruimenboom die bloeit reeds als het wintert

Een wolk onder de hemel toe en grijs

Geen koele vingers zijn het wat hem hindert

Hij strooit zijn bloemen over sneeuw en ijs

Welke zachte hand raakte zijn knoppen aan

Een andere dan de druppels trieste regen

Wie kan hem tot bloeien toch bewegen

Zeker niet de koele groene maan

Als de schapen in de weide drachtig springen

Nog zijn de aardse heuvels moe en koud

Dicht bij mekaar de grenzen van de dingen

De blaren in de oksels van het hout

Welk grote wonder wordt volbracht

Ondanks veel treurnis trekkend diepe sporen

Want veel wordt er des winters reeds geboren

Als vogel kruid en dier niet langer wacht

Omhoog een wolk geruis van vele vleugels

Weggevlucht de duiven van hun til

Ze vliegen grote cirkels langs de heuvels

Verdwijnen snel en laten alles stil

De avond valt nog vroeg en snel

Het grasland ligt nog rustig na te gloeien

En alles maakt zich klaar om te gaan groeien

Als ik stil ben dan hoor je ’t zeker wel

Terug naar home liedjes